Altijd.
Als de zon schijnt, lijkt de wereld stukken beter, zong
Robert Long ooit.
En heel vaak en dat is vaker dan soms of zelden, denk ik aan
die woorden, als de zon schijnt.
Vooral in deze donkere tijden met te weinig zon en
veel ellende.
Als de zon schijnt nemen wij vaak de camera mee
maar evenzo vaak vergeten we hem.
Vaak omdat de zon niet scheen toen wij vertrokken.
Vaker nog omdat wij het gewoon vergeten.
Pas als we het eerste mooie beeld vast willen leggen,
denken we aan de camera’s.
Ik heb dan het voordeel dat ik mijn telefoon altijd
bij me heb.
Niet vaak dus maar altijd.
Zo moeten we dat ook met de camera’s doen, zeggen we dan.
Gewoon standaard meenemen, zon of geen zon want
je weet nooit wat je onderweg tegenkomt.
En we komen nogal veel tegen.
Ook al kunnen we de route als vanzelf lopen,
toch zien we elke dag nieuwe dingen.
Dus raakt mijn telefoon langzamerhand vol met
beelden die niet vergeten mogen worden en heb
ik wat opslagruimte bijgekocht.
Gelukkig gaan de foto’s niet per m³ en kost het minder
dan een opslag van goederen en kan ik nog 60 GB verder.
Dat belooft wat.