Als ik al niet in een mooie plaats woonde, zou ik verhuizen naar Harlingen.
Hoewel de huizen in Harlingen, voor zover ze beschikbaar zijn, niet passen bij mijn budget.
De havens, het wad, de scheepvaart, de binnenstad, de sfeer.
Harlingen heeft van alles wat ik me wens.
En straks mag de ‘bruine’ vloot ook vast weer uitvaren en vooral ook weer binnenvaren.
En ik dan op de pier kijken hoe dat er uit ziet.
Tweemasters, driemasters, prachtige oude zeilschepen die statig de haven binnenvaren.
De laatste keer dat we er waren was het er stil, veel te stil.
Hier en daar een klein zeilbootje en alle prachtige boten vast aan de kade.
Ik zoek uit of uitvaren en binnenvaren aan elkaar geschreven worden of niet.
Ik krijg allerlei voorbeelden van varens.
En tegen iemand uitvaren of een uitvaart regelen.
Laat maar even, denk ik dan.
Ik bemoei me met de prachtige planten langs de pier waarvan ik niet weet hoe ze heten.
Omdat ze op bloemkool lijken google ik op zeekool.
Dat is dus ook de Nederlandse benaming.
De plant is eetbaar en groeit op zilte grond.
Waarom we dat nog nooit gegeten hebben?
Het ligt niet in de winkel.
Misschien als het wordt aangeboden onder de prachtige Latijnse naam: Crambe Maritima dat er wel ‘brood’ in zit.
Ik denk bij die naam niet aan eten maar aan verre oorden met zonnige stranden.
Dat is niet wat ik begeer.
Voor mij is het Harlingen, met zeekool en al kan ik er niet wonen, ik ben tevreden met een plekje op een camping in de buurt.
En met het uitvaren en binnenvaren komt het ook wel weer goed.
88888
(Hans)