Mijn verjaardag valt heel vaak in de herfstvakantie.
Vroeger was dat geen probleem.
Verjaardagen werden bij ons thuis niet echt gevierd.
Je mocht kiezen was er gegeten werd.
en dat was al heel wat.
Want dat betekende wel dat het hele gezin van 14 personen at
wat jij had gekozen.
Wat een machtig gevoel moet dat geweest zijn.
Alleen kan ik me dat gevoel niet herinneren.
Wel nog dat de jarige een strik om de arm kreeg.
Dat hoefde voor mij dan weer niet zo.
Niet iedereen hoefde te weten dat ik jarig was.
Toen we zelf kinderen kregen werden verjaardagen uitgebreid gevierd.
Met taart, cadeautjes en feestjes.
Mijn verjaardag met ontbijt op bed en geknutselde frutsels.
Als het vakantie was, kwam dat goed uit want dan hadden we veel tijd.
Nu zijn de kinderen al lang uit huis en hebben zelf ook weer kinderen.
En omdat het vakantie is, zijn ze ook vaak weg.
Of als zij niet weg zijn, zijn wij weg.
Ik heb al heel wat verjaardagen in het buitenland gevierd.
Dit jaar is het van alles wat.
Er zijn er een paar weg en er zijn er een paar thuis.
Wij zijn ook thuis, dus ik bedacht dat ik mijn verjaardag wel weer eens
kon vieren in gezelschap.
Ook nu het vanwege de corona weer mogelijk was.
Al met al ben ik een week lang mijn verjaardag aan het vieren geweest.
Een dagje uit, een museum bezoek en een etentje.
Een dagje feestelijk thuis met z’n drieën.
Een dagje feestelijk met kleinzoon.
Een dagje boodschappen doen, koken en een biertje met een hapje erbij.
Een dagje bezoek, lekker eten, drinken en mooie gesprekken.
Gelukkig ben ik niet elke keer een jaartje ouder geworden.
Nu is het echt voorbij.
Het is maandag en voordat mijn broeken beginnen te knellen, ga ik
over tot het oude normaal.
Ach als het kon, vierde ik elke dag mijn verjaardag uitbundig.
Nog 358 nachtjes slapen!
(Hans)
Het is wel te verklaren
want jaren zijn maar jaren
en soms is er dan zomaar eentje bij.
Maar samen zijn we bij elkaar
al honderddrieënveertig jaar…
bestel er nog wat bij voor jou en mij !