Een laptop is soms net een klein bibliotheekje.
Het is geen verzameling van boeken van meer of
minder bekende schrijvers en schrijfsters
maar wel een verzameling van mij bekende en minder bekende aantekeningen.
Net als in de bieb pluk ik hier en daar wat weg.
Soms raak ik ontroerd, verdrietig, blij of boos.
Soms overvalt mij een soort van schaamte.
De ene keer vanwege de openhartigheid van het geschrevene.
Een andere keer vanwege dat vingertje waarmee ik van mij af wijs.
Gelukkig snap ik nu wat meer van mijzelf (mijn zelf).
Hoewel ik het nog altijd lastig vind om net zoveel begrip voor mij op te brengen
als dat ik dat voor anderen kan.
Toch doe ik niets weg want weg is weg en vooral dat wat ik lang geleden schreef
zou ik nu niet meer zo kunnen schrijven.
Het is net als met oude foto’s.
Je vroegere foto’s doe je ook niet weg omdat je er nu anders uit ziet.
En dat geldt ook voor veel boeken die ik ooit heb gekocht.
De boeken die ik nu nog heb zijn me allemaal dierbaar.
Als een soort van goede vrienden wachten ze rustig tot ik weer contact met ze opneem.
Het weerzien is altijd fijn.
Ergens in mijn laptop bewaar ik al jaren een stukje tekst dat ik dus ook maar steeds niet weg doe.
Het gaat over het niet kunnen ontstijgen aan het eigen perspectief en voorkeuren.
Het is bedoeld voor professionals (zijn ook mensen) die de strategische top willen bereiken.
Nou ben ik wel professional (ofwel ex- professional) maar ik wil niet de strategische top bereiken.
Hoewel ik wel graag strategisch mag handelen.
Maar verder gaat het over jezelf ontwikkelen en welke houding je daarvoor nodig hebt.
En die houding is dus: permanent constructief ontevreden zijn over de eigen prestaties.
Nou en dat past wel bij mij.
Vooral dat permanent ontevreden zijn over de eigen prestaties.
Ik hoef nu alleen nog te leren constructief te zijn.
Dan bereik ik weliswaar niet de strategisch top.
Maar ik ontwikkel me wel.
Het stukje tekst doe ik nog steeds niet weg.
(Hans)
Mijn lief lijdt aan inflaties.
Een soort van ondermaatse prestaties.
Maar het breng haar heus geen ach en wee.
Zij is er heel tevreden mee….
Ofwel constructief ontevreden.
En heeft daarvoor een heldere reden.