We deden geen rondje Appingedam, te warm.
Maar we moesten wel een paar boodschappen halen.
Er moest een cd op de post.
Er moesten postzegels gekocht.
Er moest alweer fruit en groente komen.
Er moesten pennen komen en memoblaadjes.
En dus liepen we wel en het was warm.
En dus moest er wat gedronken worden.
En van lopen in de warmte krijg je honger.
Dus….
Toen hadden we weer energie en liepen we
het centrum nog even in.
Zoals altijd ook even bij de Drie Winkeliers langs en
hoewel we zuinig doen, weten we van te voren dat
er altijd iets bij de Drie ligt wat precies bij ons past.
Dus..
Twee mooie bordjes, twee prachtige jurkjes en
twee paar schoenen (Hans) en één prachtige voorraadbus
rijker, verlieten we de Drie.
De boodschappen pasten niet meer in de tas.
Dus…
We liepen naar huis en weer terug en waren bijna al
weer toe aan een drankje maar dat deden we nu niet.
Wel ontdekten we een zielig uitziend hoopje vogel
bij de winkelwagentjes.
Er zat wel beweging in en we overlegden wat te doen.
Vangen?
Maar dan?
Een dame zag meteen dat het een zebravinkje was.
Waarschijnlijk ontsnapt uit een kooitje of volière.
Wij naar de dierenwinkel vlakbij.
We kregen een netje mee en de dierenwinkel
wilde het vogeltje wel opvangen en verzorgen.
Teruggekomen was de dame er nog wel
maar de vogel (het vogeltje) was verdwenen.
Ze heeft hem niet zien vliegen.
Dus de vogel (het vogeltjes) was niet gevlogen.
Maar ook niet meer te vinden.
Lief zebravinkje, ik hoop dat het goed met je gaat.
We hebben ons best gedaan.
(Hans)
Hoe wonderlijk.
Het vogeltje is weer gevlogen
maar zeker nog niet voor altijd.
De zebravink heeft het vermogen
te vliegen tot in eeuwigheid.
De Heer heeft gewikt en gewogen.
Hij wilde die schoonheid niet kwijt
en koos voor een eeuwig gedogen.
Hoe wonderlijk is zijn beleid !