Ik had het al even over vliegen en of we dat nou wel moesten doen.
Maar uiteindelijk duurden alle andere manieren wel heel erg lang.
En toen we de vliegreis boekten waren er nog geen problemen.
Die waren er nu wel.
Lieve meneer, we waren erg op tijd.
We checkten in toen dat kon.
Toen kwamen we in een rij.
Ook dat vonden we niet erg.
Tot de rij een bochtje maakte.
En de rij niet meteen weer de andere kant op ging.
Maar steeds maar rechtdoor en rechtdoor.
Aan het eind zagen we wat meer licht.
Het einde van de rij dachten we.
Lieve meneer Schiphol, dat was dus niet zo.
De rij ging gewoon rechtdoor maar nu niet meer onder tentdak
maar we gingen de buitenlucht in.
Gelukkig was het droog.
En gelukkig hadden we onze jassen aan.
We hadden nog meer geluk met kleinzoon Twan en
mama Suze.
Mama Suze had warm water en flesvoeding meegenomen.
Eigenlijk voor in het vliegtuig maar daar waren we nog lang niet.
Dus de fles kwam nu wel goed uit.
We hadden ook heel veel geluk met kleinzoon.
Hij viel tevreden in slaap in z’n wandelwagen.
Zodat wij in rust maar met toenemende twijfels verder schuifelden.
Ik weet wel dat het vrije keus is.
Je hoeft immers niet te vliegen.
De rij maakte een bocht en we liepen nu weer terug.
Toen de trap op en we kregen de security check in zicht.
Jammergenoeg moesten we toen nog heeeel veeel bochtjes maken.
Af en toe stonden we helemaal stil.
De tijd deed dat niet.
Ondertussen zagen we op de handige Schiphol app dat ‘onze’
gate ging sluiten.
Maar we zagen ook dat onze bagage al aan boord was.
Ze zouden dus nog wel even op ons wachten… toch?
We werden gecheckt en goedgekeurd.
We renden zo snel als we konden richting gate.
Dochter zwanger, kleinzoon nog klein, opa op leeftijd.
Het vliegtuig stond er nog.
Gelukkig!
Alleen mochten wij er niet meer in.
We konden nog wel zien hoe onze bagage weer uit het vliegtuig werd geladen.
Lieve meneer Schiphol.
Dankjewel voor deze onvergetelijke ervaring.
(wordt vervolgd).
(Hans)
Onmacht
We meldden ons meer dan ruim voor de tijd
maar Schiphol sloeg eerder al totaal op hol.
Was rede- was recht- en zichzelf toen al kwijt
Een dansende kaatsebal – als aan de rol.
Het werd daar een komen en ook al weer gaan
in totale onmacht en treuren
Een schande om mensen maar laten te staan.
Een schande- een treurig gebeuren.