We hebben het overdag behoorlijk druk met dit mooie weer.
Want de tuin kan nu eindelijk gedaan worden.
Poetsen in huis is ook lekker met de ramen en deuren open en met een heerlijk muziekje erbij.
Bovendien kan de tuin niet gedaan worden als het regent.
Poetsen kan wel als het regent maar ja, het is niet gezellig als
de één thuis moet blijven en de ander alleen gaat fietsen.
Dus we hebben het beiden druk.
En gelukkig is het nog lang genoeg licht om ’s avonds na het eten onze wandeling te maken.
Wel de ingekorte versie van drie kwartier want we zijn de hele middag al actief.
Ons rondje Eemskanaal is altijd leuk om nog even te doen.
Even het water zien en misschien een boot.
En ondanks dat we al gewerkt hebben is het net of wandelen het lichaam
en de geest weer in balans brengt.
We komen meestal met meer energie terug dan dat we vertrokken.
Onderweg is er niet heel veel in de natuur te zien maar af en toe valt iets op.
Deze plant of struik die ‘zomaar’ langs het water groeit en bloeit.
De nerven van het blad zo mooi duidelijk en de bloei zo fier rechtop.
De nerven doen me denken aan mijn vader.
Die af en toe Duitse woorden gebruikte.
Hij had het weleens over nerven , ik weet niet meer in welk verband.
Alleen het woord uit zijn mond, hoor ik nog.
Ik dacht nog dat het misschien Gronings was voor zenuwen.
Al zoekende vind ik wel dat er in bepaalde dialecten ‘nerven’ in de betekenis van ‘zenuwen’ voorkomen.
Dus misschien toch geen Duits?
In ieder geval wel een mooie struik-plant-foto.
En als er al sprake is van zenuwen dan kan er toch nog fier rechtop gebloeid worden.
(Hans)
Als ik wandel voel ik me twee beetjes beter.
Als ik wandel rek ik op naar ruim twee meter.
En mijn geest wordt geestig en als in balans.
Dus ik raad U- luister goed naar meester Hans.
Aan de wandel lieve mensen- grijp je kans