Na een regenbui of vochtig weer komen ze in grote getale tevoorschijn.
Eigenlijk verschillen ze niet zoveel van ons mensen.
Want wij houden er ook van om naar buiten te gaan na regen.
Alleen doen wij dat over het algemeen niet naakt.
We kleden ons als we ons in het openbare leven begeven.
Voor een slak ligt dat wat anders.
Die houdt er blijkbaar ook van om na nattigheid een een beetje de droogte op te zoeken.
Tenminste zo lijkt het want na regen komen de slakken ineens overal tevoorschijn.
Vooral langs sommige paadjes die we lopen.
Nu weet ik ook dat ze erg nuttig zijn.
Ze zijn onderdeel van e voedselketen en ruimen dode planten op.
Dat ze ook knabbelen aan niet dode planten en vruchten zoals aardbeien is dan weer een beetje jammer.
Ik hou best van naakt maar niet in het openbaar.
Ik hou niet van slakken.
Al helemaal niet van naaktslakken.
Eigenlijk vind ik ze maar vies en glibberig.
Af en toe ruim ik ze in onze tuin op maar meestal doet mijn lief dat gelukkig.
Tijdens onze wandeling ontwijk ik ze zoveel als ik kan.
Dat betekent wel dat ik na regen niet omhoog kijk naar de zon kijk maar naar de slakken op de grond.
Stapje links, stapje recht, grotere stap of juist een kleinere stap.
Best vermoeiend maar ik wil absoluut niet op een slak stappen, niet omdat die naakt is maar omdat ik het een vies idee vind om te moeten ontdekken dat ik een slijmlaag onder mijn wandelschoenen mee naar huis neem.
Ik troost me met de gedachte dat ook deze dieren nuttig zijn.
En dat ik niet zo moet zeuren over nuttig naakt.
Maar dat ik dat ondertussen wel lekker gedaan heb.
(Hans)