Met de e-bikes kun je vaart maken.
Daar weten we alles van.
Vooral heuveltjes af loopt de teller aardig op.
Ik rem dan alweer wat af want je weet maar nooit.
Dat is eigenlijk een beetje zoals in het echte leven.
Tenminste in dat van mij dan.
Als alles zeer voorspoedig verloopt, heb ik toch een beetje de neiging
tot doemdenken.
Een beetje.
Want ondertussen geniet ik best van de voorspoed.
Zo hebben we met ‘ons’ staatslot 100 euro gewonnen.
Hans dacht heeeel even dat er 100 duizend stond.
Maar dat was niet zo, hij had z’n bril (nog) niet op.
Ik hoef dus ook niet heeel hard af te remmen.
Deze voorspoed kan ik wel aan.
Maar daar gaat het hier niet over.
Het gaat over snelheid en e-bikes.
Er gebeuren meer ongelukken met fietsers.
De statistieken zijn er nog niet helemaal uit waar dat aan ligt.
Ondertussen denk ik er wel wat van.
Als we fietsen gebeurt er van alles.
Sommigen stoppen midden op het fietspad om te overleggen hoe verder.
Anderen sjezen door de buitenbochten omdat ze de binnenbocht niet meer halen.
Er zijn ook mensen die midden op het smalle pad rijden ook al kunnen ze net als iedereen niet met een bochtje kijken.
Er wordt dan wat gemompeld.
Smal pad.
Ach, ach.
Oe, oe.
Ik denk dan: de e-bike kan hard maar dat hoeft natuurlijk niet.
Er is niet altijd onweer op komst.
Bijna niemand is onderweg naar werk waar op tijd aangekomen moet worden.
Dus rustig aan.
Dan zie je ook nog wat.
(Hans)
De ebike gaat snel
want snel is het spel…..
en soms als om ongeluk vragen.
De zin wordt dan overgeslagen
door gejakker- door jachten en jagen.