Een feest vergt voorbereiding.
Denkwerk.
Inschattingsvermogen.
Planning.
Organisatietalent.
Delegeren.
Zo zijn we lekker bezig met het eren van een 18 jarige, die twee diploma’s rijkers is.
Om alles goed af te sluiten serveren we soep en brood.
Omdat het om veel mensen gaat: veel soep en brood.
En omdat ik één soort soep een beetje saai vind, maak ik drie soorten.
In drie grote pannen.
Alleen heb ik die niet (meer).
Gelukkig zijn ze wel in de familie gebleven, dus haal ik wat pannen terug naar ‘huis’.
Ondertussen even spelen met kleinzoon Ruben.
Die de racebaan klaar heeft staan.
Ik krijg een beknopte uitleg over hoe alles werkt en daar gaan we.
Ik vlieg er de eerste bocht al uit.
En krijg nog een keer uitleg met de boodschap om het nu goed te onthouden.
Belooft.
Deze keer vlieg ik er in de tweede bocht pas uit.
De rechte stukken gaan perfect.
De looping haal ik nog niet.
Dus met enige nadruk nog een keer alles uitgelegd.
En heel aardig: We wisselen van autootjes en van baan.
Want in die baan en met dat autootje gaat het prima.
Alleen niet als ik aan de knoppen zit.
‘Power geven oma en de turboknop indrukken bij de looping’.
En zie het lukt, na wat oefening, om een paar rondjes te maken.
Ik acht.
Hij achtendertig.
Ach wat zou het, een verschilletje van dertig rondjes.
Ik zeg dat ik me kampioen voel omdat ik acht hele rondjes en acht loopings heb gemaakt.
Dat verbaast hem en hij benadrukt nog even voor de zekerheid dat hij toch echt wel gewonnen heeft.
Ja dat is zeker.
Heerlijk zo’n uurtje racen zolang het niet tegen de klok is!
(Hans)
Hele grote pannen
en drie soorten soep.
Vrouwen- kinders- mannen
staan al op de stoep.
Laat het feest beginnen.
Tierelierelier !!!
Voor die wij beminnen.
Nena is al hier!!!!!.