Als je kleiner gaat wonen, doe je ook dingen weg.
En als je iets wegdoet, komt er een moment dat je juist dat nodig hebt.
Zo heb ik echt jarenlang een ieniemienie bureautje versleept.
Dat bureautje heeft in elke kamer in Veelerveen gestaan.
En een functie gehad.
Maar kleine kinderen groeien.
Bureautjes groeien niet.
Er wordt dus af en toe iets nieuws aangeschaft.
Maar omdat het zonde is om goede dingen weg te doen, krijgen die een nieuwe bestemming.
Bij de verhuizing naar een groter huis, was er plek zat voor het kleine bureautje.
Maar bij de verhuizing daarna naar een kleiner huis, was er geen plek meer.
Alles geprobeerd, overal gepast en gemeten maar helaas.
De kringloop biedt uitkomst.
Maar toen?
Toen had ik een ieniemienie bureautje nodig.
De kringloop bood geen uitkomst.
Er waren helemaal geen bureautjes te vinden.
Ook nieuw waren ze allemaal te groot.
Toen dacht ik aan de IKEA, daar had ik ooit dat bureautje gekocht.
En zowaar, hij was er nog steeds.
Heel klein, daardoor heel goedkoop.
Maar als je snel door de IKEA wil, gaat dat niet lukken.
De borden ‘Zo zie je alles’, had ik geen geduld voor.
Voor mij was het nodig om ‘Zo zie je niets’ te kunnen volgen.
Of ‘Direct naar Magazijn’, was ook goed geweest.
Want ik wist de stelling, en het vaknummer.
Natuurlijk is het allemaal gelukt.
En zag ik bij de uitgang, dat je ook rechtstreeks naar het magazijn kunt.
Daar heeft iemand al lang over nagedacht.
Had ik kunnen weten.
(Hans)
Jouw bureautje is een bootje.
Is een grappig botervlootje
Klein en toch als grenzeloos.
’t Is jouw weg en ’t Is jouw steg.
’t Is een witte toverdoos
en jij zeilt er zo mee weg.