Misschien heb ik al eens een stukje met deze naam geschreven.
Maar gezelligheid kent geen tijd, dus mag je meerdere stukjes met deze titel schrijven.
Vind ik.
Wat er nu zo gezellig was?
We deden onze dagelijkse wandeling.
Hoewel dat dagelijks even twee dagen! Niet was gelukt!
Dat komt niet vaak voor maar we hadden op het wandelmoment andere zaken te doen, die belangrijker waren.
En toen wij zover waren, werkte het weer niet mee.
Dat is deze maand nogal eens zo.
Maar nu waren er geen andere zaken, de zon scheen,
alle wolken waren ver weg en dus gingen we.
Er waren veel wolkjes aan de lucht zagen we toen we buiten het dorp (de stad) kwamen.
Maar volgens ons namen de wolken een andere weg dan wij.
Verder was het genieten van de zon en de altijd mooie wandeling.
Hoe groen het al is en hoeveel planten er al lekker boven het maaiveld staan.
Zelfs de vogels hadden er zin in.
De wolken namen toch een andere route want halverwege kletterde de hagel uit de lucht.
Gelukkig waren we vlakbij een bushokje.
We ware niet de enigen, we stonden daar lekker droog en gezellig.
Weliswaar op afstand, ieder aan een kant van het hokje maar toch had het iets gezelligs.
De jeugd fietste trouwens gewoon door.
Zonder muts, handschoenen en/of sjaal.
Wel met vrienden en/of vriendinnen.
Gezellig kwekkend als of er een heerlijk zonnetje scheen.
Dat was even later ook zo.
Voor de volgende bui waren we net thuis.