We hadden alles even uit onze handen laten vallen.
Ik dacht dat dat een gezegde was maar dat is niet zo.
Tenminste ik kan de uitdrukking nergens vinden.
Wel van allerlei ernstige zaken die te maken kunnen
hebben met het gegeven dat je dingen uit je handen laat vallen.
Die aandoeningen variëren van vitamine B tekort tot dementie
en het wordt ook ataxie genoemd.
Dat bedoel ik dus helemaal niet.
Hoewel ik ook wel eens iets uit mijn handen laat vallen
maar dat heeft dan te maken met multitasken waar ik niet
meer zo goed in ben als vroeger.
Wat ik bedoel is dat wij de boel even de boel hebben gelaten.
Die uitdrukking bestaat gelukkig wel, anders zou ik hier
weer een heleboel uit moeten leggen.
De boel, de boel gelaten dus en dat resulteerde in
een bezoekje aan het muzeeaquarium in Delfzijl.
Want we waren toch al in de buurt.
Prachtig museum en dankzij de museumjaarkaarten
kunnen we er gewoon ‘even’ binnen lopen en hoeven we
geen uren te blijven omdat het anders niet uit kan (financieel).
In de bunker bij de aquariums (aquaria mag ook) zijn de
vissen, schelpdieren in allerlei vormen, soorten en maten
van heel dichtbij te bewonderen.
En wonderlijk hoe al dat leven in het water overleeft en
dat er zoveel soorten zijn en waarvan ik er maar een
paar ken.
Beetje barbaars misschien maar een vis is bij mij al gauw
gewoon een vis.
Hier is het anders en probeer ik de vissen van de plaatjes
te herkennen in het aquarium.
De naam van de vissen lees ik wel en ik vergeet ze bijna even snel.
Alleen die van de Knorrepos, die vergeet ik niet zomaar.
Het is geen bijzondere vis qua uiterlijk maar hij/zij ziet er
wel echt uit als een Knorrepos.
En als hij/zij als vis een beetje ‘duur’ wil doen kan hij/zij
zich altijd nog voorstellen als: Micropogonias Undulatis.
Ik denk dat ik mijn naam ook eens ga aanpassen:
Tinie Hoek is net zo iets als Knorrepos maar
ik ben er nog niet helemaal uit wat het dan moet worden:
Misschien Jantina Helena Zomerdijk (achternaam van mijn moeder)?
Ik denk er nog even over na.
(Hans)
Knorrepos.
Een Micro-pogonias Undulatus!
Als u daar toevallig nog eens mee
aan de praat is….
dan kijkt hij u aan en schutkopt en lacht…..
Welke Griek- welke pater heeft
dat ooit bedacht?
En hij zegt: Laat me zijn die ik ben!!
Heel gewoon opdat ik mij herken!!
Want een os is een os
en een vos is en vos.
Dat is goed- dat is fijn
en laat mij dan gewoon
maar een Knorrepos zijn!