hansvanderlijke.nl

De wat grijze en wat saaie dagelijkse wandeling
geeft veel gelegenheid tot denken en overdenken.
In een saaie wereld valt dat wat afwijkt dan ook meteen op.
We lopen bijna dagelijks onder dit viaduct door en
meestal is het er doodstil.
Behalve dan wanneer er auto’s onderdoor rijden als wij er lopen,
dat geeft meer herrie dan voor of na het viaduct.
Ook passerende, kwetterende scholieren, die onverstaanbaar worden onder
het viaduct, verstoren de stilte.
Nou hoor ik liever het onverstaanbare gekwetter dan de lawaaierige auto’s.
Ik zou graag mee kwetteren,
over docenten die niet deugen,
lessen die niet deugen,
het moeten leren van dingen die je zonder boeken ook wel weet.
Vrolijk zijn over lessen die uitvallen,
vakantie die in aantocht is en
waar je het zo aan toe hebt
want van ‘die’ school wordt je zo moe.
Langs diezelfde weg liggen blikjes, papiertjes, drinkkartonnetjes en
nu natuurlijk mondkapjes verspreid in de berm.
Ik heb nog nooit gezien dat iemand iets weggooide.
Ik denk niet dat dat komt omdat wij daar nu lopen.
Dus wie wanneer iets achteloos weggooit, blijft een raadsel.
Misschien is het een idee dat scholen samen met de leerlingen
opruimacties houden als een soort maatschappelijk stage.
Alle bekende wegen van en naar school zouden dan netjes gehouden worden.
Leerlingen kunnen inventariseren welke zooi er allemaal ligt,
waar het vandaan komt, wat het gekost heeft en
wat dat voor je gezondheid en het milieu betekent.
Zoiets.
Maar ik denk niet dat docenten op dit soort acties zitten te wachten.
Ze moeten al zoveel.
Onder het viaduct klinkt een gezellig gekoer van duiven.
Ze zitten ergens verstopt.
We horen ze wel maar we zien ze niet.
Was ik duif dan zou ik er ook gaan zitten.
Lekker droog en gezellig koeren met mijn soortgenoten.
Het is net als kwetteren met je medescholieren.

Gezellige en tevreden geluiden.

(Hans)
Dit is de tijd van vrij en blij.
Tijd van de weggooi maatschappij.
Heb je iets niet meer nodig
dan heet het overbodig.
En ongezien pleur je dan ferm
je rotzooi stiekem in de berm
en trek je een bedroevend spoor.
So what? Daar zijn toch bermen voor?