Er wordt wel eens gesproken over de eeuwige jeugd.
Ik was nieuwsgierig wat ik daar over kon vinden.
Ik verwachtte allerlei informatie over hoe je eeuwig jong kon blijven.
Door crèmepjes, voedingssupplementen, oefeningen en zo.
Maar dat was niet zo.
De meeste informatie was een hele reeks over een biermerk dat Eeuwige jeugd heet.
Zelfs een brouwerij, een restaurant en allerlei aanduidingen achter het biermerk.
Ik denk niet dat je van bier drinken eeuwig jong blijft.
Ik denk dat wat je ook doet, je nooit eeuwig jong zult blijven.
Want de eeuwigheid is altijd.
Als ik in de spiegel kijk, zie ik een oudere versie van mezelf.
En ik denk met een beetje schrik:
die oudere versie ben ik.
Alleen lijkt het zo kort geleden dat er een jonge versie was.
Het is soms alsof er ineens jaren voorbij zijn gegaan.
Niet dat ik stil gezeten heb.
Dat niet eens.
Dat kan ik ook helemaal niet.
Het is zoals met leuke dingen doen, dan gaat de tijd snel.
Zo ben je weg, zo ben je weer thuis.
Zo ligt de zomer voor je, zo is het ineens herfst.
Nou ja, herfstig dan.
Niet overdrijven, denk ik dan.
Maar toch…
Het zou van mij nog wel even mogen zomeren.
Met zwoele avonden.
Met wat klamme nachten.
Zodat je ‘straks’ kunt zeggen: Wat was het weer een mooie zomer.
Zo kijk ik in de spiegel en ik denk: wees maar tevreden met wat je ziet
want er is hopelijk een nog oudere versie in het verschiet.
En bovendien zijn oudere versies vaak niet de slechtste versies.
(Hans)
Dat geklieder met potten vol zalf
dat is prut- dat is flut dat is ruttemetut.
Van een koe maak je echt nooit een kalf.