Het is al weer even geleden dat ik
deze uitdrukking voor het eerst hoorde.
En hoewel ik helemaal niet zo jong was toen (nu ook niet trouwens),
snapte ik niet wat er bedoeld werd.
Inmiddels snap ik het wel en een zoektochtje naar de
definitie en uitleg levert weer heel wat humor op.
Gewoon even opzoeken.
Wat het niet oplevert is dat ik me nu hangoudere voel als ik ergens
sta te praten met andere ouderen of ergens op een bankje zit
te kijken naar iedereen die aan me voorbij gaat.
Ik lever ook wel commentaar op sommige voorbijgangers.
Soms in stilte andere keren alleen hoorbaar voor mijn partner,
of eigenlijk mijn lief.
Die natuurlijk niet van mij is maar wel bij mij hoort.
Nu op de camping voel ik me als achterblijver ook een beetje
een hangoudere.
Eigenlijk een Pinksterhangoudere omdat we na Pinksteren
zijn blijven ‘hangen’.
Maar we versperren niemand de weg en leveren ook geen
commentaar op de weinige passanten.
Bovendien zorgen wij voor de plaatselijke horeca en
zorgt de plaatselijke horeca goed voor ons.
En om niet te goed voor ons te zorgen, wandelen we door
het mooie bos.
Geen megawandeling maar toch voldoende om weer iets te
kunnen nuttigen waardoor we vriendjes blijven met de horeca.
De bijen hebben het wat makkelijker, die consumeren zich
een slag in rondte, gratis en voor niets.
Maar misschien komt dat omdat ze geen rugtas hebben
voor hun portemonnee.
Waar dit allemaal over gaat: Pinksterhangouderen.
(Hans)
Hangouderen ????
’t Is doodgewoon een geuzennaam
waar ik mij geen moment voor schaam.
Wij zitten op de eerste rang
en zijn nog geen seconde bang.
Wij zijn als watergeuzen
en hebben eigen leuzen!!!