Als ik de krant lees, wil ik ook overal over nadenken.
Dat schiet niet op met het lezen.
Dus begin ik vaak al vroeg in de ochtend met het lezen
van de krant op mijn telefoon.
Buiten wordt het al licht, de duiven roekoeren er al
op los, de kraaien krassen hun duistere verhalen en
de meeuwen vinden er ook wat van.
Ik vind er in stilte ook heel veel van.
Ik maak er geen geluiden bij, hoogstens af en toe
een diepe zucht.
Die zucht heeft dan te maken met de hoeveelheid
aan stof tot nadenken.
Over oorlog en vrede, innovatie, vooruitgang en achteruitgang,
droogte en waterstanden, boeken die ook weer over van
alles gaan, schrijvers die schrijven, het hoe en waarom en
twee prachtige foto’s van zwarte gaten, waar we deze
week veel over geleerd hebben.
Kortom heel divers en dat allemaal tussen half zeven
en half acht, liggend in mijn veilige bed met een
slapende lief naast mij.
Het is een roerig maar ook rustig begin van de dag.
Het roerige staat geschreven, het rustige is mijn veilige plek.
Zo kan ik goed nadenken over wat allemaal wel
en wat allemaal niet.
Maar over het hoe en waarom is veel lastiger.
Er zit geen logica in de wereldproblemen.
En al helemaal niet in het oplossen van die problemen.
Het jammer blijft wel, dat het wel op te lossen is maar
we zijn daar als mensheid blijkbaar nog niet aan toe.
En zo schakel ik in de ochtend tussen wereldproblemen en
kleine zaken rondom huis, tuin en familie.
Nog een paar klimplantjes erbij halen,
water geven waar het nodig is,
stoelen meenemen voor de bbq en
een reserve beertje kopen voor Twan.
Voor als er iets met zijn beertje gebeurt en ik weet
hoe dramatisch het kan zijn om je lievelingsbeertje
te moeten missen.
Dit probleem kan ik voorkomen en oplossen.
(Hans)
Terwijl zij naast mij
frank en vrij
de halve wereld daagt…
Terwijl zij naast mij….
triest of blij
de halve wereld draagt…
Laat zij daar naast mij
me met rust
en heeft geduld en wacht…
Totdat haar stem me
me wakker kust
niet ruw maar lief en zacht…