Sommige woorden kun je niet echt mooi vertalen.
Scheuvellopen is in het Nederlands schaatsen.
Maar dat kan ook het zelfstandig naamwoord schaatsen zijn.
In het Gronings zeggen we scheuveln en scheuvels.
Nu gaan wij niet meer schaatsen of scheuveln.
Dat hebben we nog lang gedaan tot het moment dat de angst
voor het vallen groter werd dan het plezier in schaatsen.
En ook na die keer dat de gevolgen na een val tot bijna de volgende
winter duurde.
Helaas was de ijsbaan in Appingedam (nog) niet open
en zagen we geen vrolijke taferelen toen we er wat kleums (kouwelijk) langs liepen.
Wie kennen netuurliek wel scheuvellopen, zee ik.
Gewoon scheuvels om de nek en lopen.
Din doun wie ook ja nog eevm weer mit.
We maakten grapjes over dit beeld en daar werden we weer
een beetje warm van.
En het was bijna zover dat we het zo zouden gaan doen.
Helaas kon ik de schaatsen niet vinden, die zijn zeker
verhuist naar de kringloop toen wij gingen verhuizen.
We hadden natuurlijk bij de kringloop een paar schaatsen kunnen kopen
want ze kosten niet zoveel.
Maar die was die dag niet open dus dat ging niet door.
En toen het allemaal weer zover was, was het ijs er niet meer.
Wel de regen.
Maar we gaan niet ‘scheuvellopen’ in de regen.
Zo wachten we tot de volgende keer maar weer.
Wie weet komen we deze winter nog wel aan ‘scheuvellopen’ toe.
De moraal van dit verhaal?
Tja… maak er maar wat moois van….
(Hans)
Mit ons baaid weer scheuvelloopm ?
Wat n vreugde- ik geniet !
En noatie ’n klokje koopm ?
Hurre laiverd- moak mie blied !
Gooi dij joaren mor weer oopm !
(Mor ons scheuvels ben we kwiet !)