hansvanderlijke.nl

Voor we aan onze dagelijkse wandeling beginnen, is er al heel wat gebeurd.
We hebben geslapen, zijn gelukkig weer wakker geworden, hebben al dan niet een droom onthouden, enzovoort, enzovoort.
We hebben het maar druk met leven.
Een droom is voor ons niet zomaar een droom.
Het kan een indringend beeld zijn met indringende gevoelens.
Hans droomt meestal beeldend, hij is de dichter.
Hij moet zijn droom dan nog verwoorden.
Ik voer de hele nacht gesprekken met iedereen.
Ik hoef alleen maar alles op te schrijven en niet te vergeten welke beelden er bij hoorden.
Deze ochtend, in bed, bespreken we de toestand in de wereld, die hoe mooi ook soms behoorlijk in brand kan staan.
Niet alleen nu maar als we er goed over nadenken, is dat altijd al zo geweest.
Er zijn overal brandhaarden en af en toe laait er een op.
En hoe graag we zouden willen, we kunnen er niet heel veel aan doen.
Niet meer dan een beetje goed zijn voor een ander, niet te veel vervuilen, een beetje denken om elkaar.
Als we gaan wandelen kijken we naar de windwijzer van de buurman en we beslissen dan of we de wandeling linksom of rechtsom doen.
Zo gaat het ons altijd voor de wind, ook al waait het nog zo hard.