hansvanderlijke.nl

​Er is een gebrek aan woningen.
Jongeren blijven langer bij hun ouders wonen omdat ze geen huis kunnen kopen of huren.
Door de jaren heen is er niet veel veranderd.
In ons gezin van 14 personen hadden we drie slaapkamers.
Volle bak dus op die kamers.
Uit nood was de voorkamer ingericht als baby/peuter kamer en
op de overloop was een hoekje afgeschermd met een gordijn.
Op mijn 18e wilde ik het huis uit maar er waren bijna geen betaalbare woningen.
Verdienen deed ik ook nog niet veel en kopen was er al helemaal niet bij.
Na veel gezeur bij de strenge woningbouwcommissie, kwam er een woning beschikbaar
want het werd toch wel als noodzaak gezien dat het aantal personen in de
kleine woning wat ging afnemen.
Na veel omzwervingen was ik na een paar jaar weer op zoek naar een huis.
Er was nog niets veranderd, geen woningen en al helemaal niet kunnen kopen.
Weer een aantal jaren later, nu met baan en man en kind, nog steeds niets veranderd.
Pas toen ik de 50 gepasseerd was, goed verdiende, kon ik zoveel geld lenen voor een woning dat ik zei: maar zoveel heb ik niet nodig.
Volgens de bank was dat onverstandig want ik moest wel denken aan alles wat ik kon realiseren met al dat geld.
Maar een huis is voor mij een plek om te kunnen wonen en dat kan al gauw.
Het is uiteindelijk allemaal goed gekomen maar voor de starters van nu is er nog steeds niets veranderd.
Ik hoop voor hen dat het niet het nodig is om in hutjes in het bos te moeten wonen.

Hoewel… ze hebben het best gezellig daar