Een collega schrijver noemde ‘lekker roek’ in een verhaal.
Ik werd meteen in de tijd terug geslingerd naar mijn jeugd.
Naar mijn moeder die Boldoot op haar zakdoek sprenkelde en
haar gezicht en hals er mee depte.
Het heette ‘lekker roek’ maar dat lekker viel wat tegen
want de tranen sprongen in mijn ogen omdat dat lekker ook heel scherp rook.
Volgens mij kon je er iemand die flauw gevallen was wel weer mee
tot de dagelijkse werkelijkheid terug brengen.
We lopen langs het weiland en twee Pinken, zijn er als de pinken bij.
Zo nieuwsgierig als wat en wij zijn blij dat er een stevig hek tussen ons staat.
De twee 6711 en 6712 zijn vast broertjes of zusjes en ook al ruikt het hier niet naar ‘lekker roek’, ze doen me er wel aan denken.
Tijdens de verdere wandeling denk ik er nog eens over na.
Of dat van 6711 en lekker roek wel klopte.
Was dat wel 6711.
En of die pinken meisjes of jongens zijn.
Is het niet zo dat stiertjes opgefokt worden en dan geslacht?
Ik hou een eenvoudig zoektochtje op internet.
En word niet vrolijk van dat zoektochtje.
Kalfjes die meteen bij de moeder worden weggehaald.
Kalfjes opgehokt en gemest voor de slacht.
Als vegetariër is dat het harde leven.
En ik denk aan de zussen 6711 en 6712, wat heeft het leven voor hen in petto.
Voor nu is het wel prima.
Ze springen er vrolijk op los.
Samen met de andere pinken.
Maar 6711 is geen lekker roek, dat is 4711.
Google ook altijd met z’n waarheid…
(Hans)